Переклад Андрія Протопсалта
1. Бог рождаєсь – міць кволіє;
Цар небес – нагий, нужденний;
Пломінь – стигне; Блиск – темніє;
Має межі – Нескінченний,
Знехтуваний – повен слави,
Смертний – Владар над віками.
Слово нині Плоттю стало
Й оселилося між нами.
2. Чим ти, небо, справді вище?
Бог покинув твоє щастя,
До людей зійшов найближче,
Взяв їх біль замість безстрастя.
Немало страждав, немало
Під вин наших тягарями.
Слово нині Плоттю стало
Й оселилося між нами.
3. Бідний хлів став за оселю
Для Божественного Блиску;
Мав Він сіно за постелю,
Ясла скоту – за колиску.
Вбогі Його привітали
Пастирі із сопілками.
Слово нині Плоттю стало
Й оселилося між нами.
4. Потім і царі зі Сходу
Тиснуться між людом щиро,
Несуть Господу в господу
Ладан, золото і миро.
Божество скарби змішало
Із селянськими дарами.
Слово нині Плоттю стало
Й оселилося між нами.
5. Здійми руку, Дитя Боже,
Край благослови наш милий,
Мир, добробут, щастя гоже
Дай Вітчизні в Твоїй силі,
Благодать щоб покривала
Твої села із містами.
Слово нині Плоттю стало
Й оселилося між нами.
1. Bóg się rodzi, moc truchleje
Pan niebiosów obnażony!
Ogień krzepnie, blask ciemnieje
Ma granice Nieskończony
Wzgardzony, okryty chwałą
Śmiertelny Król nad wiekami!
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami
2. Cóż niebo, masz nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście Twoje
Wszedł między lud ukochany
Dzieląc z nim trudy i znoje
Niemało cierpiał, niemało
Żeśmy byli winni sami
A Słowo
3. W nędznej szopie urodzony
Żłób Mu za kolebkę dano!
Cóż jest czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano
Ubodzy, was to spotkało
Witać Go przed bogaczami!
A Słowo
4. Potem królowie widziani
Cisną się między prostotą
Niosąc dary Panu w dani
Mirrę, kadzidło i złoto
Bóstwo to razem zmieszało
Z wieśniaczymi ofiarami
A Słowo
5. Podnieś rękę, Boże Dziecię
Błogosław Ojczyznę miłą!
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę swą siłą
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami
A Słowo
Author tekst napisał Franciszek Karpiński, a muzyka (melodia) jest często określana jako starofrancuska lub tradycyjna, z drukowanym tekstem w XIX-wiecznych śpiewnikach. Utwór, znany jako królowa polskich kolęd, łączy teologiczną głębię (odwołanie do Ewangelii św. Jana: "A Słowo Ciałem się stało")