Обзор
Презентация
Неба кранае душу:
Слова зернем упала ў глебу.
Хлеба, душа прагне хлеба,
Просіць дажджу і святла замест лютае сцюжы.
Вераю схілі калені ў цішыні;
Вераю да Бога вочы ўзнімі;
Вераю пачуй, што любіць цябе Бог,
Больш не ўспомніць правіны твае
Вераю.
Вераю... Вераю...
Схілы сыходзяць з месца,
Хвалі змяняюцца поўным штылем...
Сіла, вялікая сіла
Ёсць у тым слове, што верай жывою завецца!
(Верай!)
Вераю вядзі праз мора, як Майсей;
Вераю прасі, як той, хто леваруч вісеў;
Вераю чакай дзіця, як Аўраам,
Здзейсніцца слова ў жыцці тваім
Вераю,
Вераю...
Вераю вядзі праз мора, як Майсей;
Вераю прасі, як той, хто леваруч вісеў;
Вераю чакай дзіця, як Аўраам,
Здзейсніцца слова ў жыцці тваім
Вераю… Вераю...
Вераю схілі калені ў цішыні,
Вераю да Бога вочы ўзнімі,
Вераю разгледзь дарогу, дзе твой Бог
Хоча вясці за Сабой цябе
Вераю. Вераю.